ЭIЄ
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΝΘΑΛΠΙΑΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ
Ἔρευνα & συγγραφὴ: Ἰωάννης Γ. Βαφίνης
Ἐπὶ πολλοῖς καὶ ἐπὶ μακρὸν ἔχει ἐπισημανθεῖ ἡ μοναδικότητα τῆς ἀρχιτεκτονικῆς δομῆς τοῦ κεντρικοῦ οἰκοδομήματος τῆς Ἀκρόπολης τῶν Ἀθηνῶν ποὺ φέρει τὴν προσωνυμία Παρθενῶνας.
Ἐν τούτοις, ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον παρουσιάζει τὸ ἀριθμητικὸ σύνολο τῶν κιόνων τοῦ Παρθενῶνος.
Ἐν συναρτήσει μὲ τὴν πασίγνωστη πλέον πυραμιδικὴ προέκταση τῶν κιόνων, ὁρισμένες ὄψεις τοῦ οἰκοδομικοῦ συνόλου ἐνδείκνυται, ὑπὸ συνθήκας, νὰ συντελοῦν εἰς τὴν πρόκληση τοῦ θερμοδυναμικοῦ φαινομένου της Ἐνθαλπίας.
Τραβηγμένες εἰκόνες μὲ φυσικὸ φακὸ ἀναδεικνύουν τὸ λαμπερὸ ἢ λευκὸ γαλάζιο ὑπόβαθρο τοῦ οὐράνιου θόλου
πάνω ἀπὸ τὴν Ἀκρόπολη καὶ τὸν Λυκαβηττό. Εἶναι τὸ γλαυκὸ χρῶμα, δηλαδή, τὸ γαλαζοκίτρινο τῶν ὀφθαλμῶν τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς.
Ἐκ πρώτης ἀπόψεως ἡ ἀριθμητικὴ ἐξίσωση κατὰ τὴν ὁποίαν προκύπτει ἀπ' τὸ σύνολο τῶν κιόνων, δηλαδή, 8+16 (ΒΔ πλευρὰ) & 8+16 (ΝΑ) σὺν τῆς θερμοδυναμικῆς ἐνέργειας ποὺ ἐκλύεται ἀπὸ τὸ πυραμιδικὸ σχῆμα, μποροῦν νὰ συσχετιστοῦν μὲ τὴν κάτωθι χημικὴ ἐξίσωση:
Ἐὰν τώρα ἀναλύσουμε τὴν ἐξίσωση τοποθετῶντας εἰς τὰ χημικὰ σύμβολα τοὺς ἀτομικοὺς ἀριθμούς, Ἡ=1 καὶ Ὁ=8 τότε ἡ ἐξίσωση λαμβάνει τὰ ἑξῆς ἀριθμητικὰ στοιχεῖα: 2•1+8>2•1+8 + 572 τζάουλ.
Εἶναι ἄραγε σύμπτωση ἡ ἀριθμητικὴ ἀναλογία τῶν κιόνων ἢ πράγματι προσέδιδαν κάποια περαιτέρω ἐνίσχυση;
Τὰ δεδομένα αὐτὰ δείχνουν πὼς κάτι τέτοιο ὑφίσταται καὶ ἴσως μὲ τοῦτο τὸν συνδυασμὸ νὰ προκαλεῖτε τὸ φαινόμενο τῆς ἐνθαλπίας τοῦ μοριακοῦ ὑδρογόνου ἢ διυδρογόνου, ἔτσι ὥστε, νὰ παράγεται ἕνα ἐνεργειακὸ φαινόμενο ποὺ ἐπιφέρει μιὰ ἰδιαίτερη ἀπόληξη στὸν οὐράνιο θόλο τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, δηλαδή, τοῦ ἔντονου γλαυκοῦ ἤτοι καὶ γαλανοῦ χρώματος.
Ἂς παρακολουθήσουμε, ὅμως, τί λέει καὶ ἡ χημικὴ ἔρευνα τῶν μετατρεπόμενων ἀερίων στοιχείων, σύμφωνα μὲ τὴν διαδικτυακὴ ἐγκυκλοπαίδεια τὴν λέγουσα (Βικιπαίδεια): «Υπάρχουν εκρηκτικά μίγματα του υδρογόνου επίσης με τον αέρα και με το χλώριο σε εύρος συγκεντρώσεων 4-74% και 5–95% κατ' όγκο, αντίστοιχα. Τα μίγματα μπορούν να αναφλεγούν με σπινθήρα, με θέρμανση ή με ηλιακό φως. Η θερμοκρασία αυτοανάφλεξης του υδρογόνου στον αέρα είναι 500°C. Οι φλόγες καθαρού υδρογόνου και καθαρού οξυγόνου εκλύουν υπεριώδες φως, οπότε με μίγμα πλούσιο σε οξυγόνο είναι σχεδόν αόρατες με γυμνό μάτι, όπως φαίνεται καθαρά από το θαμπό νέφος της εξάτμισης των κύριων κινητήρων ενός διαστημικού λεωφορείου, ιδιαίτερα σε σύγκριση με το πολύ ορατό αντίστοιχο νέφος των διπλανών προωθητήρων στερεών καυσίμων. Η ανίχνευση τυχόν διαρροής υδρογόνου μπορεί να απαιτεί τη χρήση ανιχνευτή φλόγας. Τέτοιες διαρροές μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνες. Ένα διάσημο παράδειγμα ήταν η καταστροφή του αεροπλοίου Χίντενμπουργκ, στο οποίο οι φλόγες έγινες ορατές μόνο αφού αναφλέχθηκαν και άλλα καύσιμα υλικά, από το κέλυφος του σκάφους, που έδιναν ορατή φλόγα. Οι φλόγες υδρογόνου υπό άλλες συνθήκες είναι γαλάζιες, θυμίζοντας τις φλόγες φυσικού αερίου.» [Λήμμα «Υδρογόνο»]
Εἰς τὴν τουρμπίνα τοῦ διαστημικοῦ ὀχήματος τῆς ΝΑΣΑ διακρίνεται ξεκάθαρα τὸ γαλάζιο ἢ γλαυκὸ χρῶμα ποὺ ἐξέρχεται ὡς καύσιμο ὑλικό τοῦ ἐκρηκτικοῦ μείγματος.
Παράλληλα, δεδομένου μιᾶς ἀρχαιολογικῆς ἀνακάλυψης τοῦ Κυριάκου Πιττάκη, κάτω ἀπὸ τὴν κρηπῖδα τοῦ ναοῦ τοῦ Παρθενῶνα, εἰς τὴν ὁποία θέση ἀποκαλύφθηκε μιὰ ὑπόγεια κόλουρη πυραμίδα, ξετυλίγονται νέες θεωρίες γιὰ τὴν συνολικὴ δομὴ τοῦ ναοῦ.
Ἕν ὀλίγοις, ἂν παραδεχτοῦμε ὅτι, ὁ ναὸς χτίστηκε ἐπάνω σὲ τούτη τὴν προϊστορικὴ βαθμιδωτή - κόλουρη πυραμίδα τότε θὰ πρέπει νὰ λάβουμε ὑπόψιν καὶ τὸν συσχετισμὸ μὲ τὴν γραμμὴ τῶν κιόνων τοῦ ναοῦ ὅπου κατὰ τὴν ἀρχαιολογικὴ μελέτη παρουσιάζουν μιὰ ἐμφανὴς κλίση πρὸς τὸ ἐσωτερικό. Δηλαδή, οἱ νοητὲς γραμμὲς τῶν κιόνων ἀνυψούμενες, συναντῶνται, κατὰ τὴν ἐπέκταση τους, καὶ σχηματίζουν μιὰ τριγωνικὴ πυραμίδα.
Ἄραγε, ὁ Παρθενῶνας ὑπῆρξε τὸ κορυφαῖο ἐπίπεδο κατασκευῆς μιᾶς προμυκηναϊκῆς βαθμιδωτὴς πυραμίδας;
ἐπιστήμη τῆς γεωμετρίας
Ἐπιπλέον, συμφώνως μὲ μαρτυρίες ἐνορατικῶν ἀτόμων, πιστεύετε ὅτι, σὲ κάποιο μυστικὸ θάλαμο τῆς πυραμίδας βρίσκεται κιβώτιο, τύπου λάρνακας, ἀπ' ὅπου ἐκχέονται πρὸς ἄνωθεν δέσμες φωτὸς διαφόρων χρωμάτων.
Ὠσαύτως μὲ παρόμοιες περιπτώσεις συμπεραίνεται τὸ γεγονὸς ὅπου θυμίζει τὶς πυραμίδες τῆς κεντρικῆς καὶ νότιας Ἀμερικῆς ἀλλὰ καὶ ἀλλαχόθεν παρόμοιων πυραμιδικῶν κτισμάτων.
Τὸ κιβώτιο αὐτὸ πρέπει νὰ συσχετίζεται μὲ τὸ κουτὶ τῆς Πανδώρας ἢ τὸ κυτίον ποὺ ἔβαλε μέσα ἡ Ἀθηνᾶ τον Ἐριχθόνιο. Αὐτὸ τὸ κυτίον εἶναι ἕνας ἐπιταχυντὴς ἀνδρονίων καὶ βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὸν ναὸ τῆς Παρθένου.
Ἰδοὺ καὶ ἡ ἀπόδειξη διὰ τοῦ ἀναλογικοῦ λεξαρίθμου:
[ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ = 245 ΕΠΙΤΑΧΥΝΤΗΣ ΑΝΡΟΝΙΩΝ = 245] [Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ = 201 ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΚΑΤΟΠΤΡΟ = 201] [ΒΑΘΜΙΔΩΤΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ = 264
ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ = 264] [ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ = 221 ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΜΗΧΑΝΗ = 221]
[Η ΣΤΕΡΕΟΜΕΤΡΙΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ = 247
ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ = 247].
Εἰκάζεται, λοιπὸν ὅτι, βάση πληροφορίας, κάτω ἀπὸ τὸν Παρθενῶνα βρίσκεται ὁ τάφος τοῦ προϊστορικοῦ βασιλιᾶ τῆς Ἀθήνας Ἐριχθόνιου - Ἐρεχθέα. Ὁ ἐξωσωματικὸς υἱὸς τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς λένε πὼς ἐνταφιάστηκε στὸ ναὸ τῆς μητέρας του Ἀθηνᾶς μέσα εἰς μίαν κιβωτὸ τῆς ζωῆς.
Τὸ κυτίο ἢ λάρναξ ποὺ ἔβαλε μέσα ἡ Ἀθηνᾶ τὸ νεογέννητο Ἐριχθόνιο ἦταν ὑψηλῆς τεχνολογίας μηχανὴ παραγωγῆς ἀτομικῶν σωματιδίων.
Στὶς πυραμίδες της Βοσνίας λέγεται ὅτι συμβαίνει κάτι τὸ ὑπερβατικό. Ἀπὸ τὴν κορυφή τους ἐκχέονται δέσμες φωτός.
Ἡ εἰκόνα προσπαθεῖ νὰ ἀναδείξει τὸ γεγονὸς τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι ἐφικτὸ νὰ ἀποτυπωθεῖ σὲ μιὰ ἁπλῆ λήψη φωτογραφίας.
Συνελλόντι εἰπεῖν, ἡ τριγωνικὴ δομὴ τῆς νοητῆς πυραμίδας παράγει ἕνα ὑλενεργειακὸ συνεχές.
Τὸ ὑλενεργειακὸ συνεχὲς δημιουργεῖ μιὰ φωτεινὴ λάμψη συσχετιζόμενης μὲ τὸν ἐνεργειακὸ μετασχηματισμὸ καὶ τὸν κόσμο τῶν διαστάσεων. Τὴν ἐν λόγῳ θεωρία ὁ Ἀϊνστάϊν τὴν διατύπωσε μὲ πέντε σύμβολα, δημιουργῶντας τὴν ἐξίσωση E=mc2.
Σὲ μιὰ φωτογραφία τοῦ 1888 ἀπεικονίζονται τὰ θεμέλια τοῦ Παρθενῶνα κατὰ τὴ μεγάλη ἀνασκαφῇ ποὺ διενεργήθηκε κατὰ τὰ ἔτη 1885-90. Πρόκειται γιὰ τὴν νότια πλευρὰ τοῦ ναοῦ ὅπου τελικῶς ὑπῆρξε καὶ τὸ βαθύτερο καὶ δυσκολότερο μέρος τῆς ἀνασκαφῇς.
Τὸ βάθος της ξεπέρασε ἀρκετὲς φορές
τὰ 15 μέτρα μέχρις ὅτου νὰ φτάσουν στὴν ἐπιφάνεια τοῦ ἱεροῦ βράχου. Ἡ δομὴ τῆς λιθόχτιστης βάσης τοῦ Παρθενῶνα δείχνει νὰ ὁμοιάζει μὲ τὸ γεωμετρικὸ σχῆμα μιᾶς κόλουρης πυραμίδας.
Πηγή: iDAI.objects arachne Γερμανικὸ Ἀρχαιολογικὸ Ἰνστιτοῦτο.
Ἀνασκαφὲς στὴν Ἀκρόπολη τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1938.... Ἀρχεῖο Ascsa. Φαίνεται ξεκάθαρα τὸ βαθμιδωτὸ πυραμιδικὸ σχῆμα, τῆς λιθόχτιστης βάσης τοῦ Παρθενῶνα.
Συνάμα πρέπει νὰ ἀναδείξουμε τὴν ἐπενέργεια τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς στὴν οὐράνια χρωματικὴ ἀπόληξη τοῦ Ἀθηναϊκοῦ οὐρανοῦ.
Τὸ γαλάζιο ἢ γλαυκὸ χρῶμα τοῦ οὐράνιου θόλου, σύμφωνα μὲ τοὺς μυθολογικοὺς συμβολισμούς, εἶναι ἡ ἀπόχρωση τῶν ὀφθαλμῶν τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς.
Ἡ Ἀθηνᾶ ταυτίζεται μὲ τὴν κεραυνοβόλο ἐνέργεια καὶ δὴ τὴν ἀστραπὴ δία τοῦτο οἱ ὀφθαλμοί της ἀστραποβολούν.
Ἐνδιαφέρον, ὁμοίως, γεννᾶτε ἐκ τοῦ ἀθροίσματος τῶν πέντε συμβόλων σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς καὶ τὸ πεντάκτινο ἀστέρι. Ἡ ἐξίσωση ἀπεικονίζει τὴν ἰσοδυναμία μάζας καὶ ἐνέργειας.
Ἐπὶ τῆς οὐσίας, πρόκειται γιὰ τὴν θεωρία τῆς σχετικότητας ἐκ τῆς ὁποίας παράγεται ἡ σύντηξη πλάσματος μὲ τὴν ἐκπομπὴ ἀκτινοβολίας γάμα.
Τὰ λεχθέντα ἀπὸ τὴν ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ τοῦ Felix Guirand ἐκδόσεις Γιοβάνη Τόμος Β' ὅπως ἀναγράφεται ἢ σχέση τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς μὲ τὴν ἀστραπή
καὶ τὸ γαλανοκίτρινο ἢ γλαυκὸ χρῶμα
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
•Felix Guirand, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, ἐκδ. ΓΙΟΒΑΝΗ
•ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, «Οἱ ἥρωες», Ἐκδοτικὴ Ἀθηνῶν, 1986
