Κυριακή 2 Αυγούστου 2020

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΝΘΑΛΠΙΑΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ



ЭIЄ
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΝΘΑΛΠΙΑΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ
έρευνα & συγγραφή Ιωάννης Γ.  Βαφίνης 

 Επί πολλοίς και επί μακρόν έχει επισημανθεί η μοναδικότητα της αρχιτεκτονικής δομής του κεντρικού οικοδομήματος της Ακρόπολης των αρχαίων Αθηνών που φέρει την προσωνυμία Παρθενώνας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το αριθμητικό σύνολο των κιόνων του Παρθενώνος. Ορισμένες όψεις του οικοδομικού συνόλου, εν συναρτήσει με την πασίδηλη πυραμιδική προέκτασης των κιόνων, ενδείκνυται υπό συνθήκες να δύναται εις την πρόκληση του θερμοδυναμικού φαινομένου της Ενθαλπίας.




Εικόνες τραβηγμένες με φυσικό φακό αναδεικνύουν
 το λαμπερό ή λευκό γαλάζιο υπόβαθρο του ουράνιου θόλου
 πάνω από την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό. Είναι το γλαυκό
 των οφθαλμών της θεάς Αθηνάς.

  Εκ πρώτης, η αριθμητική εξίσωση που προκύπτει από το σύνολο των κιόνων, δηλαδή, 8+16 (ΒΔ πλευρά) & 8+16 (ΝΑ) συν της θερμοδυναμικής ενέργειας που εκλύεται από το πυραμιδικό σχήμα, μπορούν να συνδεθούν με την κάτωθι χημική εξίσωση:
{\mathrm  {2H_{2}+O_{2}{\xrightarrow  {}}2H_{2}O+572\;kJ}}
 Αν αναλύσουμε την εξίσωση τοποθετώντας εις τα χημικά σύμβολα τους ατομικούς αριθμούς, ήτοι Η=1 και Ο=8 τότε η εξίσωση λαμβάνει τα εξής αριθμητικά στοιχεία:  21+8>21+8 + 572 τζάουλ. Είναι άραγε σύμπτωση η αριθμητική αναλογία των κιόνων ή προσέδιδαν κάποια περαιτέρω ενίσχυση;
 Τα δεδομένα δείχνουν πως κάτι τέτοιο υφίσταται και ίσως με αυτόν τον συνδυασμό να προκαλείτε το φαινόμενο της ενθαλπίας του μοριακού υδρογόνου ή διυδρογόνου, έτσι ώστε να παράγεται ένα ενεργειακό φαινόμενο που προσδίδει μια ιδιαίτερη απόληξη του έντονου γλαυκού χρώματος στον ουράνιο θόλο της πόλεως των Αθηνών. 
 Ας δούμε, όμως, τι λέει και η χημική έρευνα των μετατρεπόμενων αερίων στοιχείων, σύμφωνα με την διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια (Βικιπαίδεια): «Υπάρχουν εκρηκτικά μίγματα του υδρογόνου επίσης με τον αέρα και με το χλώριο σε εύρος συγκεντρώσεων 4-74% και 5–95% κατ' όγκο, αντίστοιχα. Τα μίγματα μπορούν να αναφλεγούν με σπινθήρα, με θέρμανση ή με ηλιακό φως. Η θερμοκρασία αυτοανάφλεξης του υδρογόνου στον αέρα είναι 500°C. Οι φλόγες καθαρού υδρογόνου και καθαρού οξυγόνου εκλύουν υπεριώδες φως, οπότε με μίγμα πλούσιο σε οξυγόνο είναι σχεδόν αόρατες με γυμνό μάτι, όπως φαίνεται καθαρά από το θαμπό νέφος της εξάτμισης των κύριων κινητήρων ενός διαστημικού λεωφορείου, ιδιαίτερα σε σύγκριση με το πολύ ορατό αντίστοιχο νέφος των διπλανών προωθητήρων στερεών καυσίμων. Η ανίχνευση τυχόν διαρροής υδρογόνου μπορεί να απαιτεί τη χρήση ανιχνευτή φλόγας. Τέτοιες διαρροές μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνες. Ένα διάσημο παράδειγμα ήταν η καταστροφή του αεροπλοίου Χίντενμπουργκ, στο οποίο οι φλόγες έγινες ορατές μόνο αφού αναφλέχθηκαν και άλλα καύσιμα υλικά, από το κέλυφος του σκάφους, που έδιναν ορατή φλόγα. Οι φλόγες υδρογόνου υπό άλλες συνθήκες είναι γαλάζιες, θυμίζοντας τις φλόγες φυσικού αερίου.» [Λήμμα «Υδρογόνο»]
Στην τουρμπίνα του διαστημικού οχήματος της ΝΑΣΑ
διακρίνεται ξεκάθαρα το γαλάζιο ή γλυκό χρώμα
του εκρηκτικού μείγματος.

  Παράλληλα, δεδομένου μιας αρχαιολογικής ανακάλυψης του Κυριάκου Πιττάκη κάτω από την κρηπίδα του ναού του Παρθενώνα όπου αποκαλύφθηκε μια κούλουρη πυραμίδα, ξετυλίγονται νέες θεωρίες για την συνολική δομή του ναού. Έτσι, αν παραδεχτούμε ότι ο ναός χτίστηκε επάνω σε μια βαθμιδωτή κόλουρη πυραμίδα τότε θα πρέπει να εκλάβουμε και την επιμήκυνση των κιόνων του ναού που παρουσιάζουν μια εμφανής κλίση προς το εσωτερικό. Δηλαδή, οι νοητές γραμμές των κιόνων ανυψούμενες, συναντώνται, κατά την επέκταση τους, και σχηματίζουν μια τριγωνική πυραμίδα. Άρα, ο Παρθενώνας οικοδομήθηκε ως το κορυφαίο επίπεδο μιας βαθμιδωτής πυραμιδικής κατασκευής.

 
Κούλουρη πυραμίδα σύμφωνα με την
επιστήμη της γεωμετρίας
   
 Επιπλέον, μαρτυρίες ενορατικών ατόμων, πιστεύετε ότι, σε κάποιο μυστικό θάλαμο της πυραμίδας βρίσκεται κιβώτιο, τύπου λάρνακας, απ' όπου εκχέονται προς άνωθεν δέσμες φωτός διαφόρων χρωμάτων. Σύμφωνα με παρόμοιες περιπτώσεις το γεγονός θυμίζει τις πυραμίδες της κεντρικής και νότιας Αμερικής αλλά και αλλαχόθεν παρόμοιων κτισμάτων. 
   Το κιβώτιο αυτό πρέπει να συσχετίζεται μέ το κουτί της Πανδώρας ή το κυτίον που έβαλε μέσα η Αθηνά τον Εριχθόνιο. Αυτό το κυτίον είναι ένας επιταχυντής ανδρονίων και βρίσκεται κάτω από τον ναό της Παρθένου. Ιδού και η απόδειξη δια του αναλογικού λεξαρίθμου: [ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ=245~ ΕΠΙΤΑΧΥΝΤΗΣ ΑΝΡΟΝΙΩΝ=245] & [Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ=201~ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΚΑΤΟΠΤΡΟ=201] & [ΒΑΘΜΙΔΩΤΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ=264
~ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ=264] & [ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ=221 ~ΑΥΤΟΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΜΗΧΑΝΗ=221] & [Η ΣΤΕΡΕΟΜΕΤΡΙΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ=247 ~ΤΟ ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ=247].
   Εικάζεται, λοιπόν, βάση πληροφορίας ότι κάτω από τον Παρθενώνα βρίσκεται ο τάφος του βασιλιά της Αθήνας Εριχθόνιου. Ο εξωσωματικός υιός της θεάς Αθηνάς λένε πως τάφηκε στο ναό της μητέρας του μέσα στην κιβωτό της ζωής. Το κυτίο που έβαλε μέσα η Αθηνά το νεογέννητο Εριχθόνιο ήταν  μηχανή παραγωγής ατομικών σωματιδίων

Στις πυραμίδες της Βοσνίας λέγεται ότι συμβαίνει κάτι
το υπερβατικό. Από την κορυφή τους εκχέονται δέσμες φωτός.
Η εικόνα προσπαθεί να αναδείξει το γεγονός το οποίο δεν είναι
εφικτό να αποτυπωθεί σε μια απλή λήψη φωτογραφίας.

 Συνελλόντι ειπείν, η τριγωνική δομή της νοητής πυραμίδας παράγει ένα υλενεργειακό συνεχές.  Αυτό δημιουργεί μια φωτεινή λάμψη που συσχετίζεται με τον ενεργειακό μετασχηματισμό και τον κόσμο των διαστάσεων.  Αυτή τη θεωρία ο Αϊνστάιν την διατύπωσε με πέντε σύμβολα, δημιουργώντας την εξίσωση E=mc2.  

Σε μια φωτογραφία  του 1888 βλέπουμε τα θεμέλια
 του Παρθενώνα κατά τη μεγάλη ανασκαφή που διενεργήθηκε
 κατά τα έτη 1885-90. Πρόκειται για την νότια πλευρά του ναού
 όπου τελικώς υπήρξε και το βαθύτερο και δυσκολότερο μέρος
 της ανασκαφής, το βάθος της οποίας αρκετές φορές 
ξεπέρασε τα 15 μ. μέχρις ότου να φτάσουν στην επιφάνεια
 του ιερού βράχου. Η δομή της λιθόχτιστης βάσης του Παρθενώνα
 δείχνει να ομοιάζει με το γεωμετρικό σχήμα μιας κόλουρης πυραμίδας.
Πηγή: iDAI.objects arachne Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο.


Ανασκαφές στην Ακρόπολη τον Φεβρουάριο του 1938....
Αρχείο Ascsa. Φαίνεται ξεκάθαρα το βαθμιδωτό πυραμιδικό
 σχήμα της λιθόχτιστης βάσης του Παρθενώνα.

 Συνάμα πρέπει να υποδείξουμε την επενέργεια της θεάς Αθηνάς στην ουράνια χρωματική απόληξη του Αθηναϊκού ουρανού. Το γαλάζιο ή γλαυκό χρώμα του ουράνιου θόλου, σύμφωνα με τους μυθολογικούς συμβολισμούς, είναι η απόχρωση των οφθαλμών της θεάς Αθηνάς. Η Αθηνά ταυτίζεται με την κεραυνοβόλο ενέργεια και δη την αστραπή δία τούτο οι οφθαλμοί της αστραποβολούν.
   Ενδιαφέρον, ομοίως, γεννάτε εκ του αθροίσματος των πέντε συμβόλων σε συνδυασμό με τον προσωπικό αριθμό της θεάς Αθηνάς και το πεντάκτινο αστέρι. Η εξίσωση απεικονίζει την ισοδυναμία μάζας και ενέργειας. Επί της ουσίας, πρόκειται για την θεωρία της σχετικότητας που παράγεται η σύντηξη πλάσματος με εκπομπή ακτινοβολίας γάμα. 

Από την ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ του 
Felix Guirand εκδόσεις Γιοβάνη
Τόμος Β' όπως αναγράφεται ή σχέση
της θεάς Αθηνάς με την αστραπή
και το γαλανό-γλαυκό χρώμα


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
-Felix Guirand, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, εκδ. ΓΙΟΒΑΝΗ
-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, «Οι ήρωες», Εκδοτική Αθηνών, 1986