ЭIЄ

Η ΘΕΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΤΥΒΙΓΓΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑ ΤΗΝ 

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ

Ἔρευνα & συγγραφὴ Ἰωάννης Βαφίνης

  Κατὰ τὴν ἡμέραν ὅπου τελεῖται ἡ ἑορτή του οὐρανοβάμων Ἀποστόλου Παύλου,  τοῦ κορυφαίου τῶν ἀποστόλων τῆς ἱεραποστολικῆς ἀλήθειας, μνημονεύεται καὶ ἡ ἔλευσις τοῦ εἰς τὴν ἱερὴ πόλη τῶν Ἀθηνῶν. 

  Ἡ ἔλευσις τοῦ Παύλου, ὑπὸ ὁρισμένων μελετητῶν, συνδυάστηκε μὲ ἕνα γεγονὸς τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς ἱστορίας. 

  Κατὰ τὴν γραφὴν τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου παραδίδεται ἡ συνάντηση τῶν ἑπτὰ Ἑλλήνων σοφῶν μὲ τὸν Ἀπόλλωνα ὅπου τὸν προέτρεψαν νὰ τοὺς προφητεύσει τὰ μέλλοντα γεγονότα. Ἰδοὺ τὸ ὅ,τι διημείφθη μεταξύ τους: «Συναχθέντες δὲ οἱ σοφοὶ εἶπον τῷ Ἀπόλλωνι. Προφήτευσον ἡμᾶς λέξας, ὦ Ἀπόλλων, τίνος μετὰ σέ, δομὸς οὗτος ἔσται; Ἀπόλλων ἀποκρινάμενος τούτοις ἔφη. «Ὅσα μὲν πρὸς ἀρετὴν καὶ κόσμον ὄρωρε ποιεῖν, ποιεῖτε. Ἐγὼ δὲ ἐφετμεύω τρεῖς ἕνα μόνον ὑψιμέδοντα θεόν, οὐ λόγος ἀφ’ ἐν ἀδαῆ κόρῃ ἔγκυμος γενόμενος, ἐν ἀπάντι κόσμῳ ὦσπερ πυρφόρον τόξον διαδραμὼν ἁλιεύσει τοὺς ἀνθρώπους ὦσπερ ἰχθύας βυθοῦ ἐκ τῆς ἀπιστίας, οὖς καὶ ζωγρήσας πατρὶ προσάξει δῶρον. Μαρία δὲ τούνομα αὐτῆς». καὶ ταῦτα προφητεύσας Ἀπόλλων εἶπε.» Μετάφραση: [Συγκεντρωμένοι δὲ οἱ σοφοὶ εἶπαν πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα: «προφήτευσε σ’ ἐμᾶς προφήτη Ἀπόλλωνα, τίνος μετὰ ἀπὸ σένα θὰ εἶναι ὁ οἶκος αὐτός;» Ἀποκρινόμενος ὁ Ἀπόλλων πρὸς αὐτοὺς εἶπε: «Ὅσα σχετικὰ μὲ τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν κοσμιότητα ποὺ ἔχει παρακινηθεῖ νὰ κάνει, πράττετε καὶ σεῖς. Ἐγὼ δὲ προφητεύω ἕναν μόνον τρισυπόστατο Θεὸ ἐκτεινόμενο εἰς τὰ ὕψη, τοῦ ὁποίου ὁ ἀνείπωτος Λόγος ἀφοῦ κυοφορηθεῖ σὲ κόρη ἀνυποψίαστη, ὅπως ἀκριβῶς τὸ πυρφόρο τόξο, θὰ αἰχμαλωτίσει ὅλο λωτίσει ὅλον γενικῶς τὸν κόσμο ὅπως ἀκριβῶς τους ἰχθεὶς ἀπὸ τὸ βάθος τῆς ἀπιστίας. Δῶρο θὰ τὸν προσφέρει εἰς τὸν Πατέρα. Μαρία δὲ τὸ ὄνομα αὐτῆς»].

 Πολλὰ χρόνια μετὰ τοῦ γεγονότος τῆς προφητείας ἦλθε εἰς τὴν Ἀθήνα ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ κηρύξει τὴν ἀλήθεια περὶ τοῦ Σταυρικοῦ θανάτου καὶ τῆς Ἀνάστασης Αὐτοῦ.

 Στὶς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, τοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, μαθαίνουμε κάθε λεπτομέρεια αὐτῆς τῆς ἐπίσκεψης καὶ τὰ λεχθέντα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρὸς πάντες τοὺς Ἀθηναίους πολῖτες. «Σταθεὶς δὲ ὁ Παῦλος ἐν μέσῳ τοῦ Ἀρὲίου Πάγου ἔφη· Ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ πάντα ὡς δεισιδαιμονεστέρους ὑμᾶς θεωρῶ· 23 διερχόμενος γὰρ καὶ ἀναθεωρῶν τὰ σὲβάσματα ὑμῶν ἔὗρον καὶ βὼμὸν ἐν ᾧ ἐπεγέγραπτο, Ἀγνώστῳ θέῷ. ὃν οὖν ἀγνοοῦντες εὐσεβεῖτε, τοῦτον ἐγὼ καταγγέλλω ὑμῖν».

 Τὸ γεγονὸς αὐτὸ συνδέεται μὲ ἕνα παράδοξο συμβάν. Καθώς, ὁ Παῦλος ὁδηγήθηκε εἰς τὸ βῆμα τῆς Πνυκός, διὰ νὰ κηρύξει τὸ μήνυμα τῆς Τοῦ Χριστοῦ Ἀληθείας, βλέπει μία ἐπιγραφὴ σημειοῦσα ἑλληνιστὶ "Τῷ Ἀγνώστω Θεῶ". Θεωρῶντας ὅτι, οἱ Ἀθηναῖοι βρίσκονται πιὸ κοντὰ στὴν ἀλήθεια ἀπὸ τοὺς ἄλλους Ἕλληνες συνδέει τὴν ἀναφορά του μὲ τὴν παράδοξον ἐπιγραφήν. Ἦταν ὅμως παράδοξη;

 Ἡ ἐπιστήμη τῆς ἀρχαιολογίας καὶ τῆς ἱστορίας μας δίνει τὸ δικαίωμα τῆς ἐμπεριστατωμένης ἄποψης μέχρις ὅτου ἕνα νέο εὕρημα ἀλλάξει τὰ δεδομένα.

 Τὸ εὕρημα εὑρέθη, ἀλλά, κανεὶς δὲν τὸ ἀνέδειξε ὅσο τοῦ πρέπει. Ἕνας νέος ἱστορικὸς ἐπιστήμων, ὁ Ἀντώνης Καλδέλλης ἔρχεται νὰ ταράξει τὰ νερὰ τῶν ἐπιστημονικῶν κόλπων γράφοντας τὸ βιβλίο "Ὁ Βυζαντινὸς Παρθενῶνας". Ἐκεῖ κατατίθεται ἡ πανάρχαια προφητεία, ἐποχῆς Θησέως, ποὺ δεικνύει γιὰ ποιά ἐκτίσθει ὁ ναὸς τοῦ Παρθενῶνα καὶ τὴ σχέση του μὲ τὸ βωμὸ ποὺ ἔφερε τὴν ἐπιγραφὴ "Τῷ Ἀγνῶστο Θεῶ".

 Ξέρω τί θὰ πεῖτε, ἐσεῖς οἱ φανατικοὶ τοῦ ἱερατείου καὶ ἐσεῖς τῆς παγανιστικῆς θεωρίας. Λυπᾶμαι, ὅμως, ἡ ἀλήθεια δὲν δύναται νὰ κρυβεῖ.

 Ὁ ναὸς τοῦ Παρθενῶνα, σύμφωνα μὲ τὸν Δελφικὸ χρησμὸ ποὺ διασώθηκε στὴν Θεοσοφία της Τυβίγγης ἀλλὰ καὶ στὸ εὕρημα, τὸ ἀρχαιολογικόν, τοῦ 5ου ἢ 6ου αἰῶνα στὴν Ἰκαρία, ἀνήκει, ἀπὸ κατασκευῆς του, στὴν Παρθένο Μαρία Μητέρα Τοῦ Υἱοῦ Τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἀκρόπολη τῶν Ἀθηνῶν, ὅπως ὑποστηρίζει ὁ Α. Καλδέλλης, δηλώνει τὸ σημεῖο συνάντησης τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ τοῦ χριστιανισμοῦ. 

   Τὴν θεωρία αὐτὴ φαίνεται νὰ ἀνακάλυψε ὁ Ἅγιος Ἐπίσκοπος τῶν Ἀθηνῶν Μιχαὴλ Ἀκομινάτος Χωνιάτης μέσα ἀπὸ τὰ συγγράμματα τὰ εὑρισκόμενα ὑπὸ τὴν κατοχή του. Ὁ Ἅγιος ἐπίσκοπος, σύμφωνα μὲ τὸ συγγραφικὸ ἔργο τοῦ Σπυρίδωνος Λάμπρου, διατηροῦσε πλούσια βιβλιοθήκη ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ βράχου τῶν Ἀθηνῶν καὶ πιὸ συγκεκριμένα στὸ ἐσωτερικὸ τοῦ Παρθενῶνα. 

 Ἡ ἐπικρατοῦσα ἄποψη θέλει τον Χωνιάτη νὰ βαστᾶ στὰ χέρια του μυστικοὺς κώδικες ἀπὸ διασωθέντες σιβυλλικοὺς χρησμοὺς τῆς ἀρχαίας ἐποχῆς τῶν Ἑλλήνων, ὅπως θεολογικὰ κείμενα τῶν ἁγίων πατέρων ἀλλὰ καὶ μεγάλους Ἕλληνες ποιητὲς καὶ φιλοσόφους, Ὅμηρο, Πινδάρου, Θουκυδίδη, Πλάτωνα, Ἀριστοτέλη, Δημοσθένη, Γαληνό, Εὐκλείδη κ.α. 

  Πρῶτο του μέλημα ἦταν νὰ κατονομάσει τὴν Μητέρα Τοῦ Χριστοῦ εἰς τὰς Ἀθήνας Ἀθηναία ἢ Ἀθηνιώτισσα καὶ Γοργοεπίκοο καὶ νὰ τὴν ἀνακηρύξη πολιοῦχο ἤτοι καὶ προστάτη τῆς ἱερᾶς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν ἐπιβεβαιώνοντας τὰ λεχθέντα τόσο τῆς προφητείας τοῦ Ἀπόλλωνος ὅσο καὶ τῆς ἀναφορὰς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου περὶ Ἀγνώστου Θεοῦ. 

  Περαιτέρω, δεῖτε τὶς εἰκόνες καὶ διαβάστε τὸν χρησμὸ ἀλλὰ καὶ τὴν παρόμοια ἐπιγραφὴ ποὺ βρέθηκε στὴν Ἰκαρία ποὺ ἐπιβεβαιώνει τὴν ὕπαρξη τοῦ δελφικοῦ χρησμοῦ καὶ τὴν ἀληθινὴ πηγὴ αὐτῆς...(δύνασθαι νὰ βρεῖτε τὸ βιβλίο διαδικτυακὰ γιὰ νὰ τὸ διαβάσετε ἐμπεριστατωμένα).

  Τελικῶς, ὅλοι ποιοῦν τὴν νῆσσαν διὰ νὰ μὴν χαλαστεὶ ἡ θεωρία ἐξ ἀνατολῶν το φῶς, ἐκ τοῦ περιούσιου λαοῦ τῆς Π.Δ.

 Ἐρασμία Ἁγιοτόκε Ἀθῆναι!

   Τὸ ἐξώφυλλο τοῦ βιβλίου τοῦ Ἀντώνη Καλδέλλη 

Εἰκόνες ἀπὸ τὸ βιβλίο Βυζαντινὸς Παρθενῶνας τοῦ Α. Καλδέλλη πού 

δείχνουν τὸ θραῦσμα τῆς ἐπιγραφῆς 

ποὺ βρέθηκε στὴν Ἰκαρία καὶ ἐμπεριέχει 

τὸ ἕνα τρίτο του χρησμοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος συσχετιζόμενος μὲ τὴν Ἀθήνα καὶ τὴν Κύζικο

ποὺ παραδίδεται στὴν Θεοσοφία της Τυβίγγης  

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

•ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΔΕΛΛΗΣ, Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ, εκδ. Ψυχογιός, Αθήνα 

•ΣΠΥΡΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ, ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΑΚΟΜΙΝΑΤΟΥ, ΑΘΗΝΑΙ 1905