ЭIЄ

ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΛΟΓΟΥΣΗΣ ΧΕΙΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕ ΠΡΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ

Ἔρευνα & συγγραφή: Ἰωάννης Γ. Βαφίνης 

  Εἰς τοῦτο τὸ σμικρὸν ἐρευνητικὸ πόνημα διερευνᾶτε μία ἑτεροχρονικὴ σύμπτωση ποὺ δὲν δύνανται καμία ἱστορικὴ ἢ φιλολογικὴ μαρτυρία νὰ ἐπιβεβαιώσει την συνταύτιση της. 

 Γνωρίζουμε ἐκ πρώτης ὅτι, ὁ Ἰησοῦς κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Ἀναλήψεως Τοῦ εὐλογοῦσε μὲ τὸν τρόπο τῆς εὐλογούσης χειρὸς ὅπως βλέπουμε εἰς τήν κάτωθεν εἰκονογραφία. 

  Τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο κηρύσσει ὅτι, κατὰ τὴν ὥρα τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Θεάνθρωπος εὐλόγησε τοὺς παρευρισκομένους μὲ τὸ σχῆμα της εὐλογούσης χειρός. Τὸ αὐτὸ διαβάζουμε στὴν ἑξῆς περικοπή: «Ἐξήγαγε δὲ αὐτοὺς ἔξω ἕως εἰς Βηθανίαν, καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν.» (Κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον  ΚΔ', 50) Μετάφραση: [Kαι ἀφοῦ σήκωσε τὰ χέρια του, τοὺς εὐλόγησε καὶ εὐλογῶντας τους, ἐχωρίσθηκε ἀπ’ αὐτοὺς καὶ ἐφέρετο πρός τα πάνω, στὸν οὐρανὸ μέχρι ποὺ τὸν ἔχασαν ἀπὸ τὰ μάτια τοὺς].

  Ποιός ὅμως ὁ ἀποσυμβολισμός τῆς ἐν λόγῳ χειρονομίας γιὰ τὴν ἑλληνορθόδοξη ἐκκλησιαστικὴ παράδοση; 

 Δύο ἀπόψεις ἔχουν καταγραφεῖ, περὶ τοῦ ἰδιαίτερου σχηματισμοῦ τῶν δακτύλων τοῦ Μεγίστου Ἀρχιερέως Χριστοῦ, ἂπ’ ὅπου τὴν παρέλαβαν καὶ οἱ Ἑλληνορθόδοξοι χριστιανοὶ ἱερεῖς. 

 Ἡ πρώτη ἄποψη ἑρμηνεύει πνευματικὰ τὸ γεγονὸς λέγοντας ὅτι, ἡ χειρονομία σχηματίζει τὴν φράση «Ἰησοῦς Χριστὸς Σωτήρ». Τὸ μικρὸ δάχτυλο παρομοιάζει τὸ "ἰῶτα" = Ἰησοῦς. Ὁ δείκτης μὲ τὸν μέσο "χιαστὶ" τὸ γράμμα "Χ" = Χριστὸς καὶ ὁ παράμεσος μὲ τὸν ἀντίχειρα τὸ μικρὸ "σ" (σῖγμα) ποὺ δηλώνει τὴν λέξη Σωτήρ. 

  Ἡ δεύτερη λέει, ὅτι, τὸ χέρι σχηματίζει τὴν φράση «Ἰησοῦς Χριστὸς Νικᾶ». Τὸ μικρὸ δάχτυλο παρομοιάζει τὸ "ἰῶτα" δηλαδὴ τὸ ἀρχικὸ γράμμα τῆς λέξης Ἰησοῦς. Ὁ παράμεσος μὲ τὸν ἀντίχειρα τὸ γράμμα "Χ"= Χριστὸς καὶ ὁ δείκτης μὲ τὸν μέσο, τὸ μικρὸ "Ν" ποὺ σημαίνει Νικᾶ.

 Ὡστόσο, τὸ μέγα παράδοξο εἶναι, ἡ ἀπεικόνιση τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ θεοῦ Ποσειδῶνα, σὲ μελανόμορφο προχριστιανικὸ ἀγγεῖο, νὰ χειρονομεῖ μὲ παρόμοιο χριστιανικὸ σχηματισμὸ τῶν δακτύλων.

 Βλέπουμε ἄνωθεν, μέρος ἀγγείου στὸ ὁποῖο ἀναπαριστᾶται ὁ θεὸς Ποσειδῶνας νὰ συναντᾶ τὸν ἀπὸ τὴν Αἴθρα (κόρη τοῦ βασιλιᾶ της Τροιζήνας Πιτθέα) υἱὸ τοῦ Θησέα, σύζυγο τῆς ἡλιοστάλακτης Φαῖδρας – κόρη της Πασιφάης κόρης του Ἥλιου καὶ τοῦ Διογενῆ Μίνωα.

 Ὅπως εὔκολα δύνανται νὰ παρατηρήσει κάποιος στὴν εἰκόνα ὁ θεὸς Ποσειδῶνας σχηματίζει μὲ τὸ δεξί του χέρι τὴν χαρακτηριστικὴ χειρονομία εὐλογίας. Συνάμα, βαστάει μιὰ μακριὰ ράβδο την ἐπονομαζόμενη τρίαινα ἕνα ὅπλο μὲ τρεῖς ἀκίδες. 

 Ὁ συμβολικὸς ἀριθμὸς τρία θεωρεῖτε γιὰ τὸν χριστιανισμὸ ἱερὸς μὲ βαθιὰ δογματικὴ σημασία η οποία  ταυτίζεται μὲ τὴν Ἁγία Τριάδα. 

 Ἐπίσης, ὁ Ποσειδῶν, ὡς θεὸς τῆς θαλάσσης, ἔχει ὡς σύμβολο τούς Ἰχθύς, ὅπου ἡ λέξη Ι.Χ.Θ.Υ.Σ εἶναι τὸ ἀκρώνυμο τῆς φράσης ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ. 

 Συνελλόντι, τὴν τοιαύτην συμβολικὴ χειρονομία τὴν συναντᾶμε συχνότατα καὶ σὲ εἰκόνες ἁγίων, ὅπως καὶ σὲ ἐπιπλέον πρόσωπα τῆς πρὸ Χριστοῦ ἀρχαιοελληνικῆς μυθιστορίας θεούς τε καὶ θνητούς... (βλέπε κάτωθι εἰκόνες). 

Εἰκόνα 1.Το δεξιὸ μέρος ἀπο τὸν «ἐρυθρόμορφο ἀμφορέας τοῦ Πέλοπα καὶ Οἰνομάου» στὸ ὁποῖο ἀναπαριστᾶται ὁ Μυρτίλος μὲ τὴ χλαμύδα κουμπωμένη στὸ λαιμό – ὁ Μυρτίλος ἦταν γιὸς τοῦ θεοῦ Ἑρμῆ καὶ τῆς Φαέθουσας, κόρης τοῦ Δαναοῦ, ἢ τῆς Κλυμένης. Στὸ δεξὶ χέρι κρατάει τὸ ραβδὶ καὶ στὸ ἀριστερὸ τὸ στεφάνι μὲ τὸ ὁποῖο πρόκειται νὰ αὐτοστεφανωθεῖ μετὰ τὸν ἀγῶνα ποὺ πρόκειται νὰ γίνει σὲ λίγο. Μὲ τὸ βλέμμα του ὅμως παρακολουθεῖ τὴν τελετὴ τῆς σπονδῆς. Ἀκολουθεῖ ἕνας Ἔρως ποὺ κρατάει ταινία στὸ δεξί, ἐνῷ μὲ τὸ ἀριστερὸ προσφέρει (;) ἕναν κύλικα στὴν καθιστὴ θεὰ Ἀφροδίτη. Ἡ Θεὰ Ἀφροδίτη εὐλογεῖ, μεταδίδει τὶς δυνάμεις της στὸν Μυρτίλο. 

Εἰκόνα 2. Ὁ Περσέας μὲ τὸν δράκο. Ὅπως εὔκολα μπορεῖ νὰ παρατηρήσει κάποιος, στὴν εἰκόνα βλέπουμε τὸν Ἔρωτα νὰ σχηματίζει μὲ τὸ δεξί του χέρι τὴν χαρακτηριστικὴ χειρονομία εὐλογίας.

Εἰκόνα 3. Ἡ Ἀνδρομέδα ἁλυσοδεμένη. Ὅπως εὔκολα μπορεῖ νὰ παρατηρήσει κάποιος, στὴν εἰκόνα βλέπουμε τὸν Κηφέα νὰ σχηματίζει μὲ τὸ δεξί του χέρι τὴν χαρακτηριστικὴ χειρονομία εὐλογίας.

 Εἰκόνα 4. Demeter and Metanira in a detail on an Apulian red-figure hydria, circa 340 BC (Altes Museum, Paris).Ἡ θεὰ Δήμητρα ἁπλώνει τὸ χέρι τῆς σὲ εὐλογία πρὸς ἕναν γονατιστὸ ἱκέτη ποὺ τῆς προσφέρει σιτάρι 
(Varrese Painter, red-figure hydria, ca. 340 BC, from Apulia).

 Εἰκόνα 5 & 6. Τὸ Παλάτι τοῦ Θεοῦ Ἅδη. Ὅπως εὔκολα μπορεῖ νὰ παρατηρήσει κάποιος, στὴν εἰκόνα βλέπουμε τὸν θεὸ Ἅδη νὰ σχηματίζει μὲ τὸ δεξί του χέρι τὴν χαρακτηριστικὴ χειρονομία εὐλογίας. Ἐπιπλέον, διακρίνουμε 

κεντημένο ἐπὶ τοῦ χιτῶνα του τὸ μυστηριακὸ σύμβολο τοῦ κυρτοῦ τρίαιχμου δελφικοῦ διπλοῦ Ἔψιλον καὶ τοῦ διαχωριστικοῦ κίονος 
 ποὺ συμβόλιζε τὴν ἕνωση καὶ τὴν τριαδικότητα...ЭIЄ

 Ἐν τέλει, ποία ἡ σχέση τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ κατὰ πόσο συμβατή; 

  Ἄραγε πόσες ἀλήθειες ἔχουν ἀποκρυφθεῖ ἢ διαστρεβλωθεῖ εἰς τοὺς αἰῶνες πρὸς χάριν τοῦ βασιλέα τοῦ ψεύδους; 

 Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι, ὁ διάβολος ἔκανε ὅ,τι ἦταν δυνατὸ γιὰ νὰ παραχαράξει τὴν ἀλήθεια. Ἐπειδὴ ὅμως τὸ φῶς καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός, προκύπτουν, συνεχῶς, μὲ τὴν θεία χάριν Του, νέες ἀποκαλύψεις πρὸς γνώση καὶ συμμόρφωση τῶν ἐκ τῆς διαβολικῆς πλάνης ἰδεολογιῶν τῆς νεοεποχίτικης ἐκκοσμικευμένης ἀντίληψης ... 

ΧΑΙΡΕΤΕ ΚΙ ΑΓΑΛΛΙΑΣΘΕ!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

•ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ, Κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον